Waterdunen

In de Middeleeuwen verdween het Zeeuws-Vlaamse dorp Waterdunen tijdens een stormvloed in de golven. Nu herrijst Waterdunen als natuur- en recreatiegebied. Een gebied dat de veiligheid, economie en leefbaarheid van de regio zal verbeteren. Initiatiefnemer is Arno Boomert, de voormalige eigenaar van camping Napoleon Hoeve. Hij zag het voortbestaan van zijn bedrijf bedreigd door de kustversterkingsplannen. Als echte ondernemer zocht hij naar mogelijkheden om die bedreiging om te zetten in een kans.

De heer Boomert wilde zijn bedrijf en de omgeving futureproof maken en zocht samenwerking met andere partijen. Zijn vernieuwende ideeën gingen verder dan alleen kustversterking door het hoog opspuiten van zand. Doel is een grote verbetering van de ruimtelijke kwaliteit van het Zeeuwse kustgebied. Het gebied zal worden ontwikkeld tot een hoogwaardig recreatie- en natuurgebied met een versterkte kuststrook.

Vijf partijen zijn betrokken bij de ontwikkeling van project Waterdunen. Eén private partij (Molecaten, de nieuwe eigenaar van de Napoleon Hoeve), een terreinbeheerder (Het Zeeuwse Landschap) en drie overheden (provincie Zeeland, gemeente Sluis en Waterschap Zeeuws-Vlaanderen). Elk van deze partijen heeft een eigen belang bij het welslagen van het project Waterdunen. Molecaten wil een eigentijds goed renderend bedrijf en verwacht dit door de realisatie van hoogwaardige natuur met hoogwaardige recreatievoorzieningen te bereiken. Het Zeeuwse Landschap heeft de wens om zilte natuur te ontwikkelen. De overheden hebben verschillende doelen: kustversterking, natuurcompensatie, verhoging van de ruimtelijke kwaliteit en het realiseren van een economische impuls zijn de belangrijkste.

In het nieuwe plan gedijen natuurontwikkeling, recreatie en zilte landbouw naast elkaar. Door controle over eb en vloed ontstaat een zilte getijdennatuur die diverse vogelsoorten aantrekt. Op de zilte grond worden nieuwe en bestaande gewassen verbouwd die het goed doen op zoute grond. En in het recreatiegebied is volop ruimte voor fietsers, wandelaars, vogelaars, vrijheidszoekers en genieters.

In het nieuwe duingebied komen een duincamping met 300 plaatsen (op 14 ha), een hotel met 80 kamers en 400 recreatiehuisjes (op 40 ha). De geplande accommodaties richten zich op toeristen uit binnen- en buitenland die houden van natuurlijke recreatie. Het mes snijdt aan meer kanten; het recreatieoord maakt de regio mooi en geeft het gebied een economische impuls door het creëren van werkgelegenheid en omzet in het regionale bedrijfsleven. Project Waterdunen is één van de plekken van ontwikkeling binnen het regionaal beeldverhaal Dijk van een Delta.

Het sterke van project Waterdunen is dat – in tegenstelling tot het traditionele model waarbij de overheid dominant is en de regels bepaalt – de overheid hier samenwerkt met private partijen. Een samenwerking, zowel op bestuurlijk niveau als samen met grondeigenaren, die vorm en inhoud geeft aan de bestemming van de grond.

Het project Waterdunen kan niet bij iedereen op steun rekenen. Er zijn actiegroepen opgericht om de plannen tegen te houden. In de discussie tussen voor- en tegenstanders lopen de emoties soms hoog op. Het feit dat ontpolderd wordt en landbouwgrond verdwijnt, zijn de belangrijkste bezwaren van de tegenstanders.

 De leden van Provinciale Staten van Zeeland hebben 1 oktober 2010 het Inpassingsplan (inclusief Beeldkwaliteitsplan) goedgekeurd, en medio december 2010 ingestemd met het eventueel onteigenen van de nog niet verworven agrarische gronden die nodig zijn om Waterdunen te kunnen realiseren. In beginsel is daarmee de laatste hobbel genomen op weg naar realisatie.

 Meer informatie over het project Waterdunen kunt u vinden op hun website.